ჩვილები ფაქტობრივად შორს არიან და, როგორც კი ისინი იზრდება, მათი თვალებიც იზრდება, სანამ არ მიაღწევენ "სრულყოფილი" მხედველობის წერტილს, რომელსაც ეწოდება Emmetropia.
ეს არ არის მთლიანად შემუშავებული, თუ რა თვალსაჩინოა, რომ დროა შეაჩეროს ზრდა, მაგრამ ვიცით, რომ ბევრ ბავშვში თვალი აგრძელებს Emmetropia- ს გასვლას და ისინი ახლოვდება.
ძირითადად, როდესაც თვალი ძალიან დიდხანს იზრდება, თვალის შიგნით შუქი ფოკუსირდება ბადურის წინ, ვიდრე ბადურისკენ, რაც იწვევს ბუნდოვან ხედვას, ამიტომ ჩვენ უნდა ჩავიცვათ სათვალეები, რომ შევცვალოთ ოპტიკა და კვლავ გავამახვილოთ შუქი ბადურისკენ.
ასაკის ასაკში, ჩვენ სხვა პროცესს ვიტანჯებით. ჩვენი ქსოვილები უფრო მკაცრი ხდება და ობიექტივი არც ისე ადვილია კორექტირებული, ასე რომ, ჩვენ ასევე დავიწყებთ ხედვის მახლობლად დაკარგვას.
ბევრმა ხანდაზმულმა ხალხმა უნდა აცვიათ ბიფოკალები, რომლებსაც აქვთ ორი განსხვავებული ლინზები-რათა გამოსწორდეს ახლო ხედვის პრობლემები და ერთი გამოსწორდეს შორეული ხედვის მქონე პრობლემებისთვის.
დღესდღეობით, ჩინეთში ბავშვებისა და თინეიჯერების ნახევარზე მეტი უახლოეს მდგომარეობაშია, ნათქვამია უმაღლესი სამთავრობო უწყებების მიერ ჩატარებული გამოკითხვის თანახმად, რომელიც ითხოვდა გაძლიერებული ძალისხმევას მდგომარეობის თავიდან ასაცილებლად და კონტროლისთვის. თუ დღეს ჩინეთის ქუჩებში დადიხართ, სწრაფად შეამჩნევთ, რომ ახალგაზრდების უმეტესობას სათვალე ატარებს.
ეს მხოლოდ ჩინური პრობლემაა?
ნამდვილად არა. მიოპიის მზარდი პრევალენტობა არა მხოლოდ ჩინეთის პრობლემაა, არამედ ის განსაკუთრებით აღმოსავლეთ აზიელია. 2012 წელს Lancet Medical Journal- ში გამოქვეყნებული კვლევის თანახმად, სამხრეთ კორეა ხელმძღვანელობს პაკეტს, რომელთა 96% მოზარდთა 96% აქვს მიოპიას; და სეულისთვის განაკვეთი კიდევ უფრო მაღალია. სინგაპურში, ეს მაჩვენებელი 82%-ია.
რა არის ამ უნივერსალური პრობლემის ძირითადი მიზეზი?
რამდენიმე ფაქტორი ასოცირდება ახლომდებარეობის მაღალ მაჩვენებელთან; და სამეულში სამეულში აღმოჩენილია გარე ფიზიკური დატვირთვის ნაკლებობა, ადეკვატური ძილის არარსებობა მძიმე კლასგარეშე მუშაობის გამო და ელექტრონული პროდუქტების გადაჭარბებული გამოყენების გამო.
