ყველას არ სურს, რომ ყველაფერში ოსტატი იყოს. მართლაც, დღევანდელ მარკეტინგისა და ჯანდაცვის გარემოში სპეციალისტის თანამდებობა ხშირად უპირატესობად აღიქმება. შესაძლოა, ეს ერთ-ერთი ფაქტორია, რომელიც სპეციალიზაციის ეპოქისკენ უბიძგებს სპეციალიზაციის პროფესიონალებს.
ჯანდაცვის სხვა დისციპლინების მსგავსად, ოპტომეტრია დღეს სპეციალიზაციის ტენდენციისკენ მიისწრაფვის, რომელსაც ბაზარზე ბევრი პრაქტიკის დიფერენციატორად, პაციენტების უფრო ფართოდ მომსახურების გზად და ოპტომეტრისტებს შორის სამედიცინო თვალის მოვლის პრაქტიკისადმი მზარდ ინტერესთან დაკავშირებულ ტენდენციად მიიჩნევს, რადგან პრაქტიკის მასშტაბები გაფართოვდა.
„სპეციალიზაციის ტენდენცია ხშირად საფულის განაწილების წესის შედეგია. მარტივად რომ ვთქვათ, საფულის განაწილების წესი გულისხმობს, რომ თითოეულ ადამიანს/პაციენტს ყოველწლიურად აქვს გარკვეული თანხა, რომელსაც სამედიცინო მომსახურებაზე დახარჯავს“, - თქვა მარკ რაიტმა, OD-ის პროფესიონალმა რედაქტორმა, Review of Optometric Business-ის პროფესიონალმა რედაქტორმა.
მან დასძინა: „პრაქტიკაში მშრალი თვალის სინდრომის დიაგნოზის მქონე პაციენტისთვის ხშირად ხდება ისეთი მაგალითი, როგორიცაა „საგანძურის ძიების“ სია: აფთიაქში შეიძინეთ თვალის წვეთები, ვებსაიტიდან თვალის ნიღაბი და ა.შ. პრაქტიკისთვის კითხვაა, თუ როგორ მაქსიმალურად გაზარდოთ ამ თანხის დახარჯვა პრაქტიკაში.“
ამ შემთხვევაში, გასათვალისწინებელია, შესაძლებელია თუ არა თვალის წვეთებისა და თვალის ნიღბის შეძენა კლინიკაში და არა პაციენტის სხვაგან წასვლა? იკითხა რაიტმა.
დღეს ოფიცრები ასევე ითვალისწინებენ იმ გაცნობიერებას, რომ დღევანდელ ყოველდღიურ ცხოვრებაში პაციენტებმა შეცვალეს თვალების გამოყენების წესი, რაზეც მნიშვნელოვნად იმოქმედა ეკრანთან გატარებული დროის ზრდამ. შედეგად, ოპტომეტრისტებმა, განსაკუთრებით მათ, ვინც პაციენტებს კერძო პრაქტიკაში მკურნალობს, უფრო აქტიურად განიხილეს ან დაამატეს სპეციალიზაციები, რათა დააკმაყოფილონ დღევანდელი ცვალებადი და უფრო სპეციფიკური პაციენტების საჭიროებები.
რაიტის თქმით, ეს კონცეფცია, უფრო ფართო კონტექსტში განხილვისას, წარმოადგენს ზოგად პრაქტიკას, რომელიც თვალის სიმშრალის მქონე პაციენტის იდენტიფიცირებას ახდენს. ისინი მხოლოდ დიაგნოზის დასმაზე მეტს აკეთებენ, თუ უფრო შორს მიდიან და მკურნალობენ? საფულის განაწილების წესის თანახმად, როდესაც ეს შესაძლებელია, მათ უნდა უმკურნალონ პაციენტებს და არა გაგზავნონ ვინმესთან ან სადმე, სადაც ისინი დახარჯავენ იმ დამატებით ფულს, რომლის დახარჯვასაც ისედაც აპირებენ.
„თქვენ შეგიძლიათ ეს პრინციპი გამოიყენოთ ნებისმიერ პრაქტიკაზე, რომელიც სპეციალიზაციას გვთავაზობს“, - დასძინა მან.
სანამ პრაქტიკა სპეციალიზაციაზე გადავა, მნიშვნელოვანია, რომ პრაქტიკის ხელმძღვანელებმა გამოიკვლიონ და გააანალიზონ პრაქტიკის განვითარების სხვადასხვა გზა. ხშირად, საუკეთესო ადგილია სხვა ECP-ების კითხვა, რომლებიც უკვე ჩართულნი არიან პოტენციურ სპეციალობაში. ასევე, ოპტიმალური შესაბამისობის დასადგენად, შეგიძლიათ გაეცნოთ ინდუსტრიის მიმდინარე ტენდენციებს, ბაზრის დემოგრაფიულ მონაცემებს და შიდა პროფესიულ და ბიზნეს მიზნებს.
სპეციალიზაციასთან დაკავშირებით არსებობს კიდევ ერთი იდეა, რომელიც გულისხმობს მხოლოდ სპეციალიზაციის სფეროს მქონე პრაქტიკოსების მიერ შემოთავაზებულ პრაქტიკას. ეს ხშირად ვარიანტია იმ ოფიცერთა პრაქტიკის ექიმებისთვის, რომლებსაც არ სურთ „საარსებო წყაროს მქონე პაციენტებთან“ ურთიერთობა, თქვა რაიტმა. „მათ მხოლოდ იმ ადამიანებთან სურთ ურთიერთობა, რომლებსაც სპეციალიზაცია სჭირდებათ. ამ პრაქტიკისთვის, იმის ნაცვლად, რომ ბევრი დაბალანაზღაურებადი პაციენტის შემოწმება მოუწიოთ იმ პაციენტების მოსაძებნად, რომლებსაც უფრო მაღალი დონის მოვლა სჭირდებათ, ისინი სხვა პრაქტიკებს აძლევენ ამის გაკეთების საშუალებას. თუ მხოლოდ სპეციალიზებულ პრაქტიკებს თავიანთი პროდუქტის ფასი სწორად აქვთ შედგენილი, ისინი უფრო მაღალ მთლიან შემოსავალს და წმინდა შემოსავალს უნდა გამოიმუშავებდნენ, ვიდრე ზოგადი პრაქტიკის პრაქტიკა, მაშინ როცა მხოლოდ იმ პაციენტებთან თანამშრომლობენ, რომელთა მომსახურებაც მათ სურთ“.
თუმცა, პრაქტიკის ამ მეთოდმა შეიძლება წამოჭრას საკითხი, რომ ბევრი სპეციალიზებული პრაქტიკა არ აფასებს თავის პროდუქტებს სათანადოდ, დასძინა მან. „ყველაზე გავრცელებული შეცდომაა მათი პროდუქტის ფასის მკვეთრად დაბლა დადება“.
მიუხედავად ამისა, არსებობს ასევე ახალგაზრდა ოფიცრების ფაქტორი, რომლებიც, როგორც ჩანს, უფრო მეტად არიან მიდრეკილნი, რომ თავიანთ ზოგად პრაქტიკას დაამატონ სპეციალიზაციის კონცეფცია ან შექმნან სრულიად სპეციალიზებული პრაქტიკა. ეს არის გზა, რომელსაც მრავალი ოფთალმოლოგი მრავალი წლის განმავლობაში მისდევს. ის ოფიცრები, რომლებიც სპეციალიზაციას ირჩევენ, ამას საკუთარი თავის გამორჩევისა და პრაქტიკის დიფერენცირების მიზნით აკეთებენ.
თუმცა, როგორც ზოგიერთმა ოფიცერმა აღმოაჩინა, სპეციალიზაცია ყველასთვის არ არის. „მიუხედავად სპეციალიზაციის მიმზიდველობისა, ოფიცერთა უმეტესობა კვლავ ზოგადი მიმართულებით რჩება და თვლის, რომ წარმატების მისაღწევად უფრო პრაქტიკული სტრატეგია ფართო მიმართულებით წასვლაა და არა სიღრმისეული მიმართულებით“, - თქვა რაიტმა.